مسئولیت چیست؟

خلاصه :

شاید در نگاه بسیاری از والدین، مهم‌ترین دغدغه و یا حتی پررنگ‌ترین درخواست از فرزند، درس خواندن باشد. البته می‌دانیم اهمیت موضوع «موفقیت تحصیلی» بر کسی پوشیده نیست اما باید بپذیریم که درس خواندن همه‌ی زندگی فرزندمان نیست.

آن‌ها باید بتوانند در هر دوره‌ای از زندگی و در مواجهه با هر موقعیت و بحرانی تصمیم درستی بگیرند. برای این که فرزندانمان بتوانند به خوبی مسئولیت‌های خود را انجام بدهند لازم است از دوران کودکی حس مسئولیت‌پذیری را در آن‌ها تقویت کرد.

واگذار کردن برخی از امور شخصی و حتی کارهای خانه به آن‌ها با توجه به میزان توانمندی‌هایشان از جمله روش‌های موثر در آموزش و تقویت حس مسئولیت‌پذیری در کودکان است. در این صورت است که کودکان حس مشارکت و همکاری را تجربه می‌کنند و از این که می‌توانند مهارت‌هایشان را برای کمک به شما به کار گیرند، به خود می‌بالند و احساس ارزشمند بودن را سالم تجربه می‌کنند.

می‌دانیم که رفتار انسان‌ها در طول یک فرآیند زمان‌بر شکل می‌گیرد. نکته کلیدی در مسئولیت‌پذیر شدن فرزندانمان این است که ابتدا می‌بایست «شرایط پذیرش» مسئولیت از سوی افرادی که در محیط‌های مختلف با فرزندمان در تعامل هستند، فراهم گردد.

بطور مثال: گرم شدن غذای متربیان توسط خودشان بصورت «فرآیندی» پیگیری می‌شود. یعنی از ابتدای روز مسئولین غذا به همه اعلام می‌کنند که: «ظرف غذاتو داخل سبد گذاشتی؟» بعد از تکمیل سبد، دو نفر از مسئولین آن را به سمت گرمکن مدرسه حمل می‌کنند و سبد غذای کلاس را تحویل مسئول دیگری می‌دهند تا غذا را به موقع و سر وقت تعیین شده‌ای قبلی گرم کند. بعد از برگزاری نماز جماعت ظهر و عصر دو نفر از مسئولین غذا به سمت گرمکن حرکت می‌کنند و دو نفر دیگر به صورت همزمان سفره را پهن می‌کنند و ...