آموزش
نگاهی به انتظاراتی که از فرزندمان داریم...
چشم‌ها را باید شست (۱)
خلاصه :
نگاهی به انتظاراتی که از فرزندمان داریم...تمامی والدین همواره در تلاشند تا بهترین ها را برای کودک خود به ارمغان آورند ، از نوع لباس و اسباب بازی گرفته تا خوراک و تحصیلات و حتی آداب اجتماعی
به نوعی تمام والدین در تلاش اند تا کودک خود را شاد نگه دارند
اما بیایید این سوال را از خود بپرسیم : منظور از شادی چیست؟
برخی شادی را پیرو عملکرد مثبت فرزند خود میدانند و وقتی از آنها سوال میشود دوست دارید فرزندتان چگونه باشد؟ مثال هایی از نوع عملکرد یک انسان میزنند و به عواملی مانند اسباب بازی های کافی و مناسب که کودک بتواند خود را با آن سرگرم کند اهمیت نمیدهند و حتی اگر از والدین بپرسیم دوست دارید آینده کودکتان چگونه باشد ؟ آنها معمولا از موفقیت های افراد سخن میگویند
حال دو نکته مورد توجه است :
اولا این که آیا موفقیت لزوما با خود شادی به همراه دارد؟ با فرض بر صحت این موضوع ما معمولا به موفقیت کودکان فکر میکنیم
دومین نکته فعالیت های جنبی کودک است که گاهی والدین به خاطر آنها به کودک خود افتخار میکنند
همچنین والدین آرزو های کسب نشده خود را در کودک جست و جو میکنند و همواره سعی میکنند تا آنها را از اشتباهاتی که خود مرتکب شده اند محفوظ نگه دارند ، کودکشان بهتر از همه باشد و در همه زمینه ها موفق باشد و این امر را به این معنی میدانند که وظیفه خود را در قبال شاد کردن کودک خود انجام داده اند
آیا این طرز تفکر درستی است؟
آیا میتوان شادی را تحت کنترل گرفت و با اعمال قدرت آن را در اختیار کودک قرار داد؟
شادی مانند یک وسیله نیست که بتوان آن را در اختیار گرفت یا مثل یک اتاق نیست که بتوان وارد آن شد
البته شادی های اکتسابی ناشی از موفقیت های شغلی ، تحصیلی و یا غلبه بر یک مشکل قطعا قابل چشم پوشی نیست ولی تاثیری زود گذر و آنی دارد
نوعی دیگر از شادی نیز وجود دارد که احساسی عمیق و پایدار بوده که به آن شادی درونی میگویند
والدین در شکل گیری این نوع از شادی در کودک نقش اساسی دارند ، این که مدام از آنها توقعات متفاوت و بیش از حد داشته باشیم نه تنها کمکی نمیکند بلکه باعث یاس و سرخوردگی آنان نیز میشود ، بهترین کاری که میتوان برای کودکان کرد این است که به آنها کمک کنیم تا حس اعتماد به نفس استقلال و خودباوری و ارزشمند بودن را تجربه کنند.
